Verbonden in het Hart van het Kruisbeeld
Verslag van- en beelden bij- een ervaring in Vezelay…
Adembenemend… het zicht boven op de heuvel. De lucht in de vroege morgen laat zich voelen met een zachte dampige wind… De zon warmt me, geen twijfel over de aarde die me draagt en het water van het meer verder op in het dal is bereid alles te spiegelen wat zich voordoet…
Geen grenzen te voelen, ik adem in en uit en voel me deel van het geheel…Ik wil het vast leggen… ik kijk door mijn camera, nee, dat is niet wat ik beleef… de panoramaview ingeschakeld… nee, nee dat is niet mijn ervaring, misschien wel wat ik zie, maar de beleving is een veelvoud van dit horizontale beeld… ik laat het.
Een dag later lopen we in Vézelay het pad naar de kathedraal.De hoge ruimte is zowel imposant als vriendelijk, overweldigend en zacht. Het is er licht en koel. Voor één van de grote crucifixen val ik stil. In het kruispunt van de horizontale en de verticale balk is een hart weergegeven… In dat kruispunt wil ik zijn, in het hart, verbonden met het alledaagse horizontale en met het verticale: waar we vandaan komen, onze wortels, en waar we naar toegaan…
Dat is het, dat is wat ik miste in het panoramabeeld van de camera, realiseer ik me. Dat is de valkuil van de panoramaview… het is beperkt tot het tastbare en zichtbare. Zo verdwalen we -los van onze wortels- in de waan van de dag… Het kruisbeeld zien maakt me wakker, de ervaring bracht inzicht, het beeld helpt me herinneren… Als vanzelf volgen gedachten op mijn gevoelens en de gedachten vinden woorden…
Hieronder zie je 6 verbeeldingen bij deze ervaring, lees een verdere beschouwing in ‘de Valkuil van de Panoramaview.’
