geen Schaduw zonder Licht…
…over leven met teleurstellingen en vreugde.
‘Ja, maar…’ zei de jonge vrouw tegen haar grootmoeder, ’…maar ik wil mijn kinderen beschermen voor teleurstellingen en als dan dingen anders gaan dan bedoeld, dan ze willen en verwachtten…’ Blijkbaar was er een voorval in de familie al gedeeld, de stem van de jonge vrouw verraadde een samengaan van verdriet, boosheid en machteloosheid…
Zeker onbedoeld ving ik het gesprek tussen de twee vrouwen op in de Mariakapel waar zij zaten, toen ik daar binnen stapte voor een moment bezinning en een kaarsje aanstak.
De grootmoeder had een glimlach in haar stem toen ze antwoordde: ‘Het doet me denken aan een verhaal over Siddhartha Gautama de boeddha’ zei ze ‘hij groeide op in een heel beschermde en rijke omgeving, en zijn vader zorgde er voor dat voor hem en zijn halfbroer Nanda tekenen van verval en van armoede werden geweerd, tegenslagen en teleurstellingen werden voorkomen. De paleiselijke omgeving waarin ze leefden was ook letterlijk afgesloten, maar op zekere dag passeerde Siddhartha de poorten van de vertrouwde omgeving… Nieuwsgierig op pad verwonderde hij zich over wat hij allemaal tegenkwam… De schoonheid van ongerepte natuur, vriendelijke mensen die in eenvoud leefden, maar zijn tocht bracht hem ook vier confronterende ontmoetingen. De eerste ontmoeting was die met een stokoude vrouw die leefde met de ongemakken van haar leeftijd, van de ouderdom. De tweede ontmoeting was die met een zieke man, omgeven door een verzorgende en ook treurende familie. In een derde ontmoeting werd hij geconfronteerd met de dood, en trof wat mensen om het doodsbed van een vriend. De vierde ontmoeting was die met een monnik. Siddhartha vertelde hem over de drie voorgaande ontmoetingen die hem heftig hadden beroerd. De monnik lachte en zei: tja, je huis staat in brand. Je hebt een huis gebouwd van zekerheden zonder vergankelijkheid en teleurstelling. Als je door het vuur gaat, als je vrede kunt sluiten met ouderdom, ziekte en dood, met de voorbijgaande aard der dingen, met het gegeven dat alles dat ontstaat voorbij zal gaan, dat geboorte en sterven onverbrekelijk bij het leven horen… dan vind je een weg waar teleurstelling en vreugde welkom zijn. Je moet door het vuur om ruimte te maken voor het leven zoals het werkelijk is, dan zal je vrij zijn… en met die boodschap vervolgde Siddhartha zijn weg’
De grootmoeder vervolgde vriendelijk: ‘Je bent een geweldige moeder, en natuurlijk wil je niet dat je kinderen teleurgesteld zijn of worden. Maar ik denk dat zij er het meest aan hebben als ze zien dat jij niet omvalt bij onverwachte gebeurtenissen, bij tegenslag, dat je het leven neemt ‘for better and for worse’. Zo leer je hen omgaan met teleurstellingen, die ook jouw kinderen onvermijdelijk tegen zullen komen… Je zult zien dat blijdschap en vreugde ook veel dieper gevoeld worden als ze tegenslagen kennen en durven ervaren. Je helpt ze gevoeligheid te ontwikkelen en vertrouw er maar op: er is geen schaduw zonder licht’. De jonge vrouw deed er het zwijgen toe, toen de grootmoeder een arm om haar heen legde…
Toen ik de kapel verliet zaten ze nog stilletjes samen in zachte verbinding op de harde bank. Ondertussen brandde mijn kaarsje met de wens voor een liefdevolle weg van vertrouwen, hoop en verbondenheid rond die vraag in mijn familie waarmee ik rond liep zonder een antwoord te hebben… Met ‘geen schaduw zonder licht’ in mijn gedachten vervolgde ik mijn wandeling. JW
Foto 1. Mariakapel Westelbeers, foto JW
Foto 2. Als een kaars geeft het licht, al is het geen lichtbron: hoop. Pixabay
Lees hier meer blogs
Als dit verhaal inspireert en elders bij kan dragen: fijn als je het deelt. Het helpt ons in ons werk als je dan de bron -onze site en blogs- vermeldt. contact: janweeda@hetnet.nl